ธรรมชาติ ณ อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน

สิมิลัน เป็นภาษายาวีหรือมลายู แปลว่า “เก้า” จึงมีชื่อเรียกกันว่า หมู่เกาะสิมิลัน หรือ หมู่เกาะเก้า ประกอบด้วยเกาะใหญ่น้อย 9 เกาะด้วยกัน เกาะทั้งเก้าเรียงตัวตามแนวทิศเหนือไปทิศใต้ ได้แก่ เกาะบอน เกาะบางู เกาะสิมิลัน เกาะปายู เกาะห้า เกาะเมี่ยง เกาะปาหยัน เกาะปายัง และเกาะหูยง


หมู่เกาะสิมิลัน ได้รับการประกาศจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติของประเทศไทยในปี พ.ศ. 2525 ครอบคลุมพื้นที่เกาะและห้วยน้ำทะเลรอบเกาะที่มีปะการังสมบูรณ์ในท้องที่ตำบลเกาะพระทอง อำเภอคุระบุรี จงหวัดพังงา เป็นเนื้อที่ประมาณ 128 ตาราง กิโลเมตร (80,000 ไร่) พื้นที่เกาะซึ่งเป็นแผ่นดินมีประมาณ 14 ตารางกิโลเมตร ชายฝั่งทะเลในบริเวณหมู่เกาะสิมิลัน เป็นส่วนภาคตะวันออกของทะเลอันดามัน ในมหาสมุทรอินเดีย ที่มีการลดตัวลงของพื้นทะเล (submergent shoreline) จึงมีการกัดเซาะพังทลายโดยมีน้ำทะเลเป็นตัวกระทำอย่างรุนแรง ทำให้บริเวณเกาะทั้ง 9 เกาะ